Voornemens
Door: Sytse
Blijf op de hoogte en volg Sytse
09 Januari 2014 | Nederland, Amersfoort
Zo, morgen is het dan zo ver. Deze week heb ik van mijn meest hechte vrienden en familie afscheid genomen. Met de jaren ben ik veel dichter naar ze toegegroeid, dus ik zal ze een voor een missen. Toch geeft het een erg veilig gevoel om te weten dat ik altijd op ze kan terugvallen. Dankzij dat lig ik nu in bed met een overheersend positieve spanning. Een beetje alsof ik weer 11 ben, en het morgen mijn verjaardag is. Alsof ik 15 loten heb, en morgen de trekking is. Alsof morgen in een zekere zin een nieuw begin is, en alles anders kan worden.
Die spanning lijkt een beetje op een van de redenen dat ik vertrek naar Azië. Ik wil veel van de wereld zien. Ik hou van het onbekende. Ik wil nieuwe culturen leren kennen en vreemde mensen leren kennen. Maar meer nog dan dat was er een onrust. Een onrust die regelmatig terugkomt in mijn leven. Als ik een poos hetzelfde doe en het gevoel heb dat ik meer wil. Maandenlang productiewerk, een radertje in de machine. Tijdenlang de zelfde routine tot het begint te jeuken, te branden haast. Ik ben van ’88, mijn jeugd was in de jaren 90. Positieve jaren waarin de sky the limit was. Jaren waarover zelfs de Bundys (van Married with Children) zeiden dat we kunnen worden wat we willen. Maar dan toch die middelmatigheid... Dat schuurt soms. Vooral ook omdat ik er helemaal zelf bij ben. Als kind lag ik soms urenlang wakker te dromen. Naar het plafond te staren. Te fantaseren over hoe er een boom zou omvallen, bijna op dat meisje wat ik zo leuk vond en hoe ik haar dan zou redden. Of wat ik zou doen als ik super krachten kreeg. Al die dingen hadden iets gemeen; Ik droomde van een plotselinge gebeurtenis waardoor ik spontaan zou schitteren.
In een zekere zin heb ik die dromen nog steeds en waarschijnlijk velen met mij. Wie koopt er nooit een lot voor de oudejaarsloterij en droomt van wat hij zou doen met die miljoenen? Hoe vaak hoor je niet de woorden “Ja als ik een keer de kans krijg mijzelf van de beste kant te tonen...”? Hoeveel stille verliefden fluisteren tegen het donker “Als hij wist hoe ik echt was...”. En allemaal maar wachten op die plotselinge gebeurtenis waardoor ze kunnen schitteren. Hoeveel mensen zijn verslaafd aan roken, en kunnen het niet opbrengen om naar de sportschool te gaan? Maar met 1 januari gaat het wel lukken hoor, die dag is de plotselinge gebeurtenis waarna het wel lukt! Of toch niet... Heel weinigen krijgen zo’n gebeurtenis en velen hangen in de middelmatigheid. Ik zei dat het gevoel soms schuurt. Ik weet namelijk dat echt schitteren meestal komt door discipline. Door elke dag een beetje buiten je comfortzone te gaan. Door niet te wachten op 1 januari, maar door nu de peuk te weerstaan. Door nu de televisie uit te zetten en te gaan sporten. Door elke dag te groeien. Elke dag een stukje beter te worden.
Mijn goede voornemen begint morgen. Ik creëer mijn eigen moment om te schitteren. Ik laat mijn comfortzone ver achter mij en doe dingen die ik nooit heb gedaan. 2014 is van mij, in 2014 ga ik stralen.
Die spanning lijkt een beetje op een van de redenen dat ik vertrek naar Azië. Ik wil veel van de wereld zien. Ik hou van het onbekende. Ik wil nieuwe culturen leren kennen en vreemde mensen leren kennen. Maar meer nog dan dat was er een onrust. Een onrust die regelmatig terugkomt in mijn leven. Als ik een poos hetzelfde doe en het gevoel heb dat ik meer wil. Maandenlang productiewerk, een radertje in de machine. Tijdenlang de zelfde routine tot het begint te jeuken, te branden haast. Ik ben van ’88, mijn jeugd was in de jaren 90. Positieve jaren waarin de sky the limit was. Jaren waarover zelfs de Bundys (van Married with Children) zeiden dat we kunnen worden wat we willen. Maar dan toch die middelmatigheid... Dat schuurt soms. Vooral ook omdat ik er helemaal zelf bij ben. Als kind lag ik soms urenlang wakker te dromen. Naar het plafond te staren. Te fantaseren over hoe er een boom zou omvallen, bijna op dat meisje wat ik zo leuk vond en hoe ik haar dan zou redden. Of wat ik zou doen als ik super krachten kreeg. Al die dingen hadden iets gemeen; Ik droomde van een plotselinge gebeurtenis waardoor ik spontaan zou schitteren.
In een zekere zin heb ik die dromen nog steeds en waarschijnlijk velen met mij. Wie koopt er nooit een lot voor de oudejaarsloterij en droomt van wat hij zou doen met die miljoenen? Hoe vaak hoor je niet de woorden “Ja als ik een keer de kans krijg mijzelf van de beste kant te tonen...”? Hoeveel stille verliefden fluisteren tegen het donker “Als hij wist hoe ik echt was...”. En allemaal maar wachten op die plotselinge gebeurtenis waardoor ze kunnen schitteren. Hoeveel mensen zijn verslaafd aan roken, en kunnen het niet opbrengen om naar de sportschool te gaan? Maar met 1 januari gaat het wel lukken hoor, die dag is de plotselinge gebeurtenis waarna het wel lukt! Of toch niet... Heel weinigen krijgen zo’n gebeurtenis en velen hangen in de middelmatigheid. Ik zei dat het gevoel soms schuurt. Ik weet namelijk dat echt schitteren meestal komt door discipline. Door elke dag een beetje buiten je comfortzone te gaan. Door niet te wachten op 1 januari, maar door nu de peuk te weerstaan. Door nu de televisie uit te zetten en te gaan sporten. Door elke dag te groeien. Elke dag een stukje beter te worden.
Mijn goede voornemen begint morgen. Ik creëer mijn eigen moment om te schitteren. Ik laat mijn comfortzone ver achter mij en doe dingen die ik nooit heb gedaan. 2014 is van mij, in 2014 ga ik stralen.
-
10 Januari 2014 - 00:18
Linda:
Hi Sytse,
Geniet ervan!
Heel veel plezier met alle nieuwe ervaringen die op je pad zullen komen.
Wij gaan van je verhalen genieten!
Ik hoop dat het al je dromen gaat vervullen en schitter volop op elke plek die je aandoet.
Veel liefs en een goede reis!
Anjo en Linda -
10 Januari 2014 - 07:07
Alja:
Ik blijf wel gewoon gestopt met roken en naar de sportschool gaan... ;)
Dag lief broertje, geniet ervan! -
10 Januari 2014 - 08:44
Arjan:
Hey Sytse,
Heel veel plezier, pas op met omvallende bomen, succes met de loten, wees spaarzaam met de superkrachten en vergeet niet te stralen!
Have fun! -
10 Januari 2014 - 10:05
Gerda:
Heel veel plezier met al die nieuwe culturen en 'vreemde' mensen.
Ik blijf hier maar in mijn eigen vreemde middelmatigheid hangen ;)
Blijf heel en ontdek de goede dingen, wens ik je toe.
We zullen veel aan je denken! -
10 Januari 2014 - 11:25
Rianne:
Ha Sytse!
Ik wens jou ontzettend veel plezier en spanning en avontuur toe!
En zekers blijf dromen! deze heb je alvast maar in je pocket! en geniet van de dingen die op je weg mogen gaan komen.
Een ding is zeker, schitteren zul je! Dat doe je nu al, door dit avontuur aan te gaan!
Ik kijk uit naar je verhalen.
Heeeeel veel plezier lieve neef!
-
12 Januari 2014 - 07:49
Kees Meliefste:
he sytse, een hele goede en leuke tijd van je leven !! geniet van alle dingen die je tegen gaat komen, en sta gewoon eens stil bij bijzondere zaken, neem er je tijd voor. graag hoor/zie ik wel weer eens wat je allemaal mee maakt.
vergeet niet dat de weken rond het chinese nieuwjaar het openbaar vervoer iets voller zal zijn an normaal; en normaal zijn er al geen lege plekjes te vinden in bus/tram/metro en trein.
ik heb gisteren nog wat luchtverontreiniging voor je achter gelaten in beijing, ;-)
best regards kees
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
